اصطلاح bulimia nervosa به دوره هايى از پرخوری شدید و بدون کنترل،  که گاهی اوقات binges)) ولع ناميده مي شود.

اين سندرم دو جزء اصلى دارد :

 پرخوری و رفتارهائی که با هدف پیشگیری از افزایش وزن صورت می گیرد و معمولا قواعدی در مورد رژیم استفراغ در خود هستند، اما ممکن است شامل استفاده نابجا از مسهل، ورزش شدید نیز باشند. برایند این رفتارها سبب می شود که بیماران وزن طبیعی داشته باشند. بیماران اکثرا" خانمها هستند.این بیماران شدیدا"نگران مشکل وزن خود هستند.

وقایع پر استرس زندگی یا شکستن قواعد رژیمی که خود بیمار وضع کرده ، استعداد ابتلا به دوره های  پرخوری را فراهم می آورد.

فقدان شدید كنترل در غذا خوردن است که پر خوری عصبی را از بی اشتهائی عصبی افتراق   می دهد. دراین دوره ها بیمار مقدار زیادی غذا مصرف می کند مثلاً یک قرص نان، یک شیشه مربا، یک کیک و چند بیسکویت .... ، این پذیرایی مفصل در خلوت صورت می گیرد. ابتدا بیمار از نیاز فوری به خوردن و انواع تنش های دیگر بطور خوشایندی راحت می شود اما به زودی احساس گناه و نفرت به او دست می دهد. بیمار در خود القا استفراغ می کند، این کار ابتدا با انگشت کردن در حلق و سپس با تلاش ارادی زیاد صورت می گیرد. هر روز ممکن است دوره های زیادی از پرخوری و استفراغ وجود داشته باشد .

نشانه های افسردگی شایعند و معمولاٌ ثانویه مربوط به اختلال خوردن هستند. اما برخی از بیماران اختلال افسردگی هم دارند.

تبعات جسمانی :

استفراغ های مکرر سبب بروز عوارض متعددی می شود. کمبود پتاسیم خطرناک بوده سبب ضعف، آریتمی قلبی و آسیب کلیوی می شود.

عفونتهای ادراری، تتانی و حملات تشنجی

فرورفتگی در دندانها به علت استفراغ های مکرر اسیدی

تورم غدد پاروتید.

شیوع در زنان بین 40 _ 15 ساله، 2 _ 1% می باشد.

پایین بودن عزت نفس و کمال گرائی از عوامل مساعد کننده هستند.

از عوامل مهم آنهائی هستند که احتمال رژیم گرفتن و احتمال اختلالات روانپزشکی را افزایش می دهند.

درمان :

بیماران مصرف غذا و دوره های استفراغ را یاداشت و سعی  کنند آن دسته از تغییرات هیجانی که مرتب باعث شروع دوره های پرخوری می شود شناخته و از آن اجتناب کنند.

آموزش با هدف تصحیح برداشتهای غلط در مورد خوردن و کنترل وزن، نظارت دقیق بیمار به عادتهای خوردن خود به منظور تشخیص مشکلات خود، درمانهای رفتاری برای کنترل مجدد خوردن و شیوه های شناختی ساده برای بهبود توانائی حل مسأله و کاهش نگرانی در مورد مشکل خوردن خود می باشند.