يائسگي پديده‌ايست كه در جريان زندگي هر زن اتفاق مي‌افتد و اگر فرد تحت مراقبت‌هاي پزشكي قرار گيرد مي‌تواند با آرامش خاطر به زندگي طبيعي خود ادامه دهد.
به گزارش سرويس "بهداشت و درمان" خبرگزاري دانشجويان ايران، قطع دائمي قاعدگي را يائسگي گويند.
رويداد يائسگي در چهارچوب تكاملي فعاليت دستگاه تناسلي زن پيش مي‌آيد.
متوسط سن يائسگي حدود 50 سالگي است كه معمولا از حدود 43 سالگي شروع مي‌شود.
عواملي بر شروع سن يائسگي اثر گذارند كه مهمترين آنها عبارتند از:
نژاد: بعضي نژادها زودتر يائسه مي‌شوند.
توارث: در هر سني كه مادر يك خانواده يائسه مي‌شود دختران او هم در سنين نزديك به همان سن يائسه مي‌شوند.
ناراحتيهاي زنانگي: بيماريهاي دستگاه تناسلي، سن يائسگي را جلو مي‌اندازد.
شايان ذكر است تمايلات جنسي و سن بلوغ اثر چنداني در سن يائسگي ندارند.
تغييرات هورموني بوجود آمده در اين دوران باعث ايجاد مشكلات جسمي و رواني در زن يائسه مي‌شود.
از آنجايي كه زنان حدود يك سوم زندگي خود را در اين دوران سپري مي‌كنند لذا آشنايي با علائم و عوارض اين پديده در بهبود كيفيت زندگي و پيشگيري از ناراحتيهاي جسمي و رواني اهميت دارد.
يائسگي با كاهش تدريجي و به حداقل رسيدن ميزان هورمون‌هاي استروژن و پروژسترون پيش مي‌آيد و شامل دو مرحله است.
مرحله قبل از يائسگي:
در اين دوره سيكل قاعدگي نامنظم و فواصل آن كوتاهتر و يا طولاني‌تر از معمول مي‌شود. طول مدت سيكل قاعدگي از 20 تا 60 روز متغير است. در اين مرحله بي‌نظمي قاعدگي از علايم مهم است.
مرحله بعد از يائسگي:
در اين مرحله در واقع تخمدان‌ها به خواب مي‌روند و زن قابليت باروري ندارد.
يائسگي آن طوري كه بعضي از زنان تصور مي‌كنند پايان همه چيز نيست.
اشتباه بزرگي است اگر تمام شدن قابليت باروري را به معني از بين رفتن زنانگي بدانيم.