10 تا 30% جمعیت بزرگسال از مشکل بی خوابی شکایت دارند. میزان خواب در افراد متفاوت است. بسیاری از کسانی که از بی خوابی شکایت دارند به اندازه کسانی که شکایت نمی کنند و به اندازه نیاز فیزیولوژیک خود می خوابند. برخی در طول روز و غالباً در حالت خستگی چرت می زنند و بازهم انتظار دارند به همان اندازه در شب بخوابند.

اختلالات مختلفی باعث بی خوابی می شوند :

1. بیماریهای جسمانی دردناک

2. اختلال افسردگی

3. اختلال اضطرابی

4. دمانس

5. مصرف زیاد الکل، کافئین یا تنباکو

در 15% از بی خوابی ها هیچ علتی یافت نمی شود.(بی خوابی اولیه)

درمان :

- درمان بیماریهای جسمانی و روانپزشکی ایجاد کننده بی خوابی

- در صورتی که هیچ علتی برای بی خوابی یافت نشود :

1. اطمينان خاطر دادن به بيمار

2. انجام ورزش و سرگرمی های منظم

3. عدم مصرف تنباکو، کافئین و الکل بویژه قبل از خواب

4. به رختخواب رفتن طبق یک الگوی منظم

5. پرهیز از خوابیدن در طول روز

- در صورت بیداری در شب از تکنیکهای آرامیدگی استفاده شود.

- بجز درموارد استرس حاد می توان برای چند شب داروی خواب آور استفاده کرد، ولی حتی الامکان از مصرف خواب آورها در طولانی مدت باید پرهیز کرد. محرومیت از خواب آورها خود سبب بی خوابی می شود. مصرف مداوم خواب آور می تواند سبب اختلال عملکرد در طول روز و وابستگی به دارو شود.

اختلالات مربوط به زمان خواب و بیداری

پس از مسافرت به مناطقی که با ما اختلاف زمانی دارند یا پس از تغییر در شیفت کاری، اشکال گذرا در به خواب رفتن همراه با تغییرات ریتم های طبیعی بدن پدید می آید. تغییر مکرر از کار روز به شب ممکنست سبب تداوم خواب ضعیف، خستگی و اختلال در تمرکز شود. برای درمان بایستی تا حد امکان جدول زمانی الگوی خواب ترتیب داد تا درمان منظم و کاملی صورت گیرد.